आपणसुद्धा अमिताभ बच्चन

- श्रीकांत सूर्यवंशी

'रानडे इन्स्टिट्यूट'च्या कॅन्टिनमध्ये चहाबरोबर श्रीकांत जे बोलता बोलता बोलला ते हे.
बोललेलं कागदावर उतरवता येतं का बघ, अशी विनंती श्रीकांतला केली. त्याने ती मान्य केली नि टीपण लिहिलं. ते टीपण इकडे 'रेघे'वर आणून बसवलं- असं या टीपणाचं स्वरूप आहे. गप्पांना जे रूप असू शकतं, ज्या पद्धतीने त्या गप्पांचा प्रवास होतो त्याच पद्धतीने हा मजकूर मुद्दामहून लिहिला आहे. खरंतर झाल्या त्या गप्पाच अशा होत्या. त्यामुळे समोरचा बोलताना तुम्ही जसं ऐकत असाल तसंच हा मजकूर ऐका..
नि चहा मागवा लवकर-
***

आपण असेच्या असे दुसऱ्याच्या शरीरात घुसू शकलो तर बदल होईल.
म्हणजे 'बदल' याचा आपला अर्थ आपल्या सारखंच जग असावं.
तसं तर होऊ शकत नाही.

बदल म्हणजे काय?
चांगल्या अर्थानं नि स्वतःच्या आनंदासाठी, सुखासाठी, शांततेसाठी मला माझ्या वागण्यातली एखादी गोष्ट बदलावी असं वाटतं.
का?
कारण- त्यातला फोलपणा कळतो. त्याची निरुपयुक्तता कळते (स्वतःसाठीची आणि जगासाठीची). त्याच्या मर्यादा कळतात. अजून अनेक कारणं असू शकतात.
हे कळल्यावर आपल्या 'अनुभवाचे बोल' दुसऱ्याला सांगितले तर ते कळतीलच असं नाही. ते कळण्यासाठी काय करावं लागेल?
'कंट्रोल सी - कंट्रोल व्ही' आपल्याला का लागू होत नाही?

'हम जहाँ खडे होते है, लाईन वहीं से शुरू होती है'

अमिताभ बच्चन - आजच्या काळातलं आदर्श व्यक्तिमत्त्व.
तर, आपल्या दृष्टीने आपण 'अमिताभ बच्चन'च असतो. म्हणजे 'अमिताभ बच्चन' म्हटल्यावर आपल्या मनात जे येईल अत्युच्च कायतरी, तर तसेच आपण सगळेच असतो स्वतःसाठी. त्यामुळे आपल्यासारखं जग व्हावं असं वाटतं. पण तसं होत नाही ना..
अशा ठिकाणी कॉपी-पेस्ट होऊ शकत नाही.

आता, 'फेसबुक' घ्या.
माणसाचं असणं
हसणं
राहाणं
वागणं
बोलणं
खाणं
सगळं हरपून 'फेसबुक'वर असतात म्हणे.
हा बालिशपणा आहे का? म्हणजे मोठ्या माणसानं लहान मुलासारखं वागणं.
पण परत एकदा हा ज्याचा त्याचा वैयक्तिक समजांचा भाग. आपण आपलं मत दुसऱ्यावर लादू शकत नाही. म्हणजे आपण आपला 'अमिताभ बच्चन'पणा दुसऱ्यांवर लादू शकत नाही.

मग अशा परिस्थिती आपण / मी कसं वागायचं?
आपल्याला जमेल तसं वागायचं का?
आपलं आपलं राहायचं का?
आपल्याला आवडेल तसं राह्यचं का?
तर ते आपलं आपणच ठरवावं.

जगाला शहाणं करण्यासाठी आपण जन्मलो नसून, आपण आपलं शहाणं झालं तरी या जन्माचं काही तरी केलं / झालं / होईल असं मानायला हरकत नाही.
(इथं 'शहाणं' म्हणजे काय, याचा प्रत्येकानं त्याच्या त्याच्या पद्धतीनं विचार करावा आणि ठरवावं.)

आणि इथं आपण आपली अक्कल पाजळणाऱ्यांपैकी एक आहोत का? का तसे होत आहोत, हेही तपासणं गरजेचं ठरेल.
निघतो मी.